WSPiA RZESZÓW II ROK MGR 2012/2013 – GW 02 BEZPIECZEŃSTWO WEWNĘTRZNE
 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
opracowania do zagadnień na egzamin |  |
| | | | anit92 | 16.04.2012 12:44:31 | 
Grupa: Użytkownik
Posty: 33 #920657
Od: 2012-3-24
Ilość edycji wpisu: 1 | Hej, wklejam opracowania do zagadnień podanych przez dr Sawułę. Dostałam je od znajomego, ale on miał ten przedmiot parę lat temu i nie wszystkie pytania się pokrywają, ale znaczna jej większość jest. Poza tym nie ręczę za ich poprawność, chociaż myślę że jeżeli rocznik znajomego na tych opracowaniach zdawał ten egzamin to chociaż w części są poprawnie opracowane. Ale bardzo bym prosiła wszystkich, którzy znajdą jakieś błędy o pisanie i poprawienie. Egzamin jest trudny i musimy sobie jakoś wspólnie radzić a nie tylko czekać na gotowe informacje. Pozdro. Mam nadzieję, że się nam poniższa wiedza przyda.
1.PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA REFORMY SĄDOWNICTWA ADMINISTRACYJNEGO W POLSCE OD 1.01.2004R:
Ustawa prawo o ustroju sądów administracyjnych wprowadza nowy system sądów administracyjnych obejmujących Naczelny Sąd Administracyjny oraz nowo tworzone w drodze rozporządzenia – przez Prezydenta RP na wniosek prezesa NSA – wojewódzkie sądy administracyjne. NSA sprawuje nadzór w zakresie orzekania nad działalnością wojewódzkich sądów administracyjnych, a w szczególności rozpatruje środki odwoławcze od orzeczeń tych sądów oraz podejmuje uchwały wyjaśniające zagadnienia prawne oraz rozpoznaje inne sprawy należące do jego właściwości na mocy odrębnych ustaw. Prezydent w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi wojewódzkie sądy administracyjne oraz ustala ich siedziby i obszar właściwości, a także może tworzyć, poza siedzibą sądu i znosić wydziały zamiejscowe tych sądów. 1 stycznia 2004 r. utworzono 14 wojewódzkich sądów administracyjnych. Później zostały utworzone jeszcze dwa. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi normuje postępowanie w sprawach sądowo - administracyjnych w sposób kompleksowy i pełny. Prawo to poszerzyło zakres kognicji tych sądów o sprawy dyscyplinarne i ze stosunków służbowych, gdy wynika to z przepisów szczególnych i o inne sprawy. Prawo to wprowadziło nowe rodzaje postępowań: mediacyjne i uproszczone.
2.WARUNKI FORMALNE DO OBJĘCIA STANOWISKA SĘDZIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO, (WSA I NSA) I ASESORA WSA, Referendarz sądowy:
Asesorem może być osoba, która:
-posiada obywatelstwo polskie,
-korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
-jest nieskazitelnego charakteru,
-ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra – lub studia zagraniczne uznane w Polsce,
-jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków sędziego,
-ukończyła 30 lat,
-wyróżnia się wysokim poziomem wiedzy w dziedzinie administracji publicznej i prawa administracyjnego, oraz innych dziedzin prawa związanych z działaniem organów administracji publicznej.
Przez:
-4 lata pozostawał na stanowisku sędziego lub prokuratora,
-4 lata wykonywał zawód - adwokata, radcy prawnego, notariusza,
-6 lat pozostawał w instytucjach publicznych na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem prawa administracyjnego,
Na sędziego WSA może być powołana osoba, która:
-posiada obywatelstwo polskie,
-korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
-jest nieskazitelnego charakteru,
-ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra – lub studia zagraniczne uznane w Polsce,
-jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków sędziego,
-ukończył 35 lat
-wyróżnia się wysokim poziomem wiedzy w dziedzinie administracji publicznej i prawa administracyjnego, oraz innych dziedzin prawa związanych z działaniem organów administracji publicznej.
Pozostawał:
-8 lat na stanowisku sędziego lub prokuratora,
-8 lat wykonywał zawód adwokata, radcy prawnego, notariusza,
-10 lat pozostawał w instytucjach publicznych na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem prawa administracyjnego,
-2 lata pracował w charakterze asesora sądowego w WSA.
Wymagania, co do stażu na określonych stanowiskach lub wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego, notariusza nie dotyczą osób
-z tytułem naukowym profesora,
-ze stopniem naukowym doktora habilitowanego nauk prawnych.
Na sędziego NSA może być powołana osoba, która:
-posiada obywatelstwo polskie
-korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich
-jest nieskazitelnego charakteru
-ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra – lub studia zagraniczne uznane w Polsce
-jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków sędziego
-ukończył 40 lat: Wymaganie ukończenia 40 lat nie dotyczy: sędziego, który co najmniej 3 lata pozostawał na stanowisku sędziego WSA,
Pozostawał:
-10 lat na stanowisku sędziego lub prokuratora
-10 lat wykonywał zawód - adwokata, radcy prawnego, notariusza
Wymagania, co do długoletniego stażu nie dotyczą osób
-z tytułem naukowym profesora,
-ze stopniem naukowym doktora habilitowanego nauk prawnych.
3.ORGANY WSA: PREZES I KOLEGIUM SĄDU, ICH UPRAWNIENIA:
PREZES WSA:
Zadania: kieruje sądem i reprezentuje go na zewnątrz oraz pełni czynności administracji sądowej i inne czynności określone ustawą W zakresie administracji sądowej prezes WSA podlega prezesowi NSA. Prezesa WSA zastępuje wiceprezes lub wyznaczony sędzia. Prezesa powołuje i odwołuje spośród sędziów WSA lub NSA – Prezes NSA po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego WSA i Kolegium NSA. Nie wydanie opinii w terminie 2 miesięcy od przedstawienia kandydata przez prezesa NSA powoduje, że prezes NSA może powołać prezesa bądź wiceprezesa WSA bez opinii zgromadzenia ogólnego. W przypadku wydania przez zgromadzenie ogólne negatywnej opinii o kandydacie, prezes NSA może powołać prezesa lub wiceprezesa po uzyskaniu pozytywnej opinii Kolegium NSA. Natomiast negatywna opinia tego kolegium jest dla prezesa NSA wiążąca.
KOLEGIUM WSA:
Do zgromadzenia ogólnego sędziów WSA należy:
-ustalanie liczby członków kolegium WSA
-wybór członków tego organu
-dokonywanie zmian w jego składzie
Przewodniczącym kolegium WSA jest prezes tego sądu. Kadencja kolegium trwa 3 lata. Uchwały kolegium zapadają w obecności przynajmniej połowy liczby jego członków (Quorum), zapadają one bezwzględną większością głosów.
Do kolegium WSA należy:
a.Rozpatrywanie spraw przedstawianych zgromadzeniu ogólnemu,
b.Rozpatrywanie innych spraw przedstawionych przez prezesa sądu lub z własnej inicjatywy,
c.Ustalanie podziału czynności w sądzie,
d.Określanie zasad przydziału spraw sędziom,
e..Przedstawienie zgromadzeniu ogólnemu opinii o kandydatach na stanowiska sędziów.
4.POJĘCIE SPRAWY SĄDOWOADMINISTRACYJNEJ, ZAKRES WŁAŚCIWOŚCI SĄDU ADMINISTRACYJNEGO, WYŁĄCZENIA SPOD KOGNICJI SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH:
Pojęcie sprawy sądowo - administracyjnej:
Sprawa – tworzona jest przez dwie grupy spraw:
-sprawy z zakresu kontroli działalności administracji publicznej,
-inne sprawy, do których stosuje się jej przepisy z mocy ustaw szczególnych.
Do rozpoznawania tych spraw powołane są sądy administracyjne.
Zakres właściwości sądu administracyjnego:
Do rozpoznawania spraw sądowo - administracyjnych powołane są sądy administracyjne.
Sprawują one kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1.Decyzje administracyjne;
2.Postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę, co do istoty;
3.Postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4.Inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5.Akty prawa miejscowego organów j.s.t. i TOAR (terenowych organów administracji rządowej)
6. Akty organów j.s.t. i ich związków, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
Akty nadzoru nad działalnością organów j.s.t.
7.Bezczynność organów
Sądy administracyjne rozstrzygają:
-spory o właściwość między organami j.s.t. i SKO o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej,
-spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Wyłączenie spod kognicji sądów administracyjnych:
Sądy administracyjne nie są właściwe w sprawach:
a.Wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej;
b.Wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi;
c.Odmowy mianowania na stanowiska lub powołania do pełnienia funkcji w organach administracji publicznej, chyba, że obowiązek mianowania lub powołania wynika z przepisów prawa.
5.WŁAŚCIWOŚĆ MIEJSCOWA WSA. WŁAŚCIWOŚĆ RZECZOWA NSA. PODEJMOWANIE PRZEZ NSA TZW. UCHWAŁ WYJAŚNIAJĄCYCH WĄTPLIWOŚCI PRAWNE
Właściwość miejscowa WSA:
Do rozpoznania sprawy właściwy jest WSA, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność bądź bezczynność została zaskarżona. Odstępstwa można wprowadzić tylko w drodze rozporządzenia Prezydenta RP. Tą drogą można przekazać WSA rozpoznawanie spraw określonego rodzaju innemu WSA, jeżeli wymagają tego względy celowości.
Właściwość rzeczowa NSA:
WSA rozpoznają wszystkie sprawy sądowo administracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość, NSA.
a.Rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń WSA,
b.Podejmuje uchwały mające na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych,
c.Podejmuje uchwały zawierające rozstrzygnięcie zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości w konkretnej sprawie sądowo – administracyjnej,
d.Rozstrzyga spory, o właściwość między:
-organami j.s.t. i między SKO
-spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
d.Rozpoznaje inne sprawy należące do właściwości NSA na mocy odrębnych ustaw.
e.Rozpatrywanie środków odwoławczych przez NSA jest konsekwencją dwu instancyjnego postępowania sądowo- administracyjnego.
Podejmowanie przez NSA tzw. uchwał wyjaśniających wątpliwości prawne:
Wydawanie uchwał stanowi wyłączna kompetencje NSA.
NSA może podejmować obecnie dwa rodzaje uchwał, jedne z nich to uchwały o charakterze konkretnym – w tym przypadku chodzi, o wątpliwości prawne, które dotyczą kwestii o zasadniczym znaczeniu. Powinny one mieć charakter obiektywny, łączyć się z rozstrzygnięciem sprawy. Sąd orzekający powinien nawiązać do okoliczności faktycznych sprawy i do przepisów prawnych wskazując, dlaczego ich wyjaśnienie jest konieczne w sprawie. Są one podejmowane na podstawie postanowienia składu orzekającego, który powziął wątpliwość prawną. Mogą to być jednak tylko składy NSA rozpatrujące sprawy ze skargi kasacyjnej czy w odniesieniu do zażalenia. Wniosek o podjęcie uchwał wymaga uzasadnienia. Prezes kieruje go do rozstrzygnięcia przez skład 7 sędziów, całej izby lub cały skład NSA. Skład 7 sędziów może w formie postanowienia przekazać zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia pełnemu składowi izby a izba pełnemu składowi NSA. Do podjęcia uchwały przez pełny skład NSA lub skład izby wymagane jest quorum 2/3 sędziów każdej z izb. Uchwały podejmowane są w głosowaniu jawnym zwykłą większością głosów.
STRUKTURA NSA, UPRAWNIENIA PREZESA NSA:
Organami NSA są:
-Prezes NSA
-Zgromadzenie Ogólne Sędziów NSA
-Kolegium NSA
Uprawnienia prezesa NSA:
a.Stoi na czele NSA kieruje jego pracami i reprezentuje go na zewnątrz
b.Pełni czynności przewidziane w ustawie o ustroju oraz czynności administracji sądowej w stosunku do NSA.
c.Ma prawo wglądu w czynności NSA
d..Może być obecny na rozprawie niejawnej
e.Może żądać wyjaśnień i usunięcia uchybień
f.W przypadku stwierdzenia uchybienia może zwrócić na nie uwagę i żądać usunięcia skutków uchybienia,
g.(nie może jednak wkraczać w dziedzinę, w której sędziowie są niezawiśli).
h.Może on wystąpić o podjecie przez NSA uchwały wyjaśniającej przepisy prawne, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych.
i.Może występować z wnioskami do TK w sprawie kontroli konstytucyjności ustaw, umów międzynarodowych, aktów normatywnych wydawanych przez centralne organy państwowe (COP)
j.Za zgoda kolegium tworzy i znosi wydziały w :
-Izbach: Finansowej, Gospodarczej, Ogólnoadministracyjnej,
-Kancelarii Prezesa NSA,
-Biurze Orzecznictwa.
k.Powołuje i odwołuje:
-przewodniczących wydziałów w Izbach,
-Szefa kancelarii Prezesa NSA,
-dyrektora biura orzecznictwa.
Oraz fakultatywnie:
przewodniczących wydziałów w Izbach,
zastępców szefa kancelarii prezesa NSA
zastępców dyrektora biura orzeczictwa
l.Wydaje zbiór urzędowy orzeczeń sądów administracyjnych,
m.Sprawuje zwierzchni nadzór nad działalnością administracyjną sadów administracyjnych
Prezes NSA jest przewodniczącym Zgromadzenia ogólnego Sędziów NSA oraz przewodniczącym Kolegium NSA.
6.SKŁAD SĄDU. PRZESŁANKI WYŁĄCZENIA SĘDZIOWSKIEGO:
Sąd administracyjny orzeka w składzie 3 sędziów, chyba, że ustawa stanowi inaczej. Sąd administracyjny na posiedzeniu niejawnym orzeka w składzie 1 sędziego, chyba, że ustawa stanowi inaczej. Zarządzenia poza rozprawą wydaje przewodniczący. Wyznaczanie składu orzekającego do rozpoznania sprawy na rozprawie lub na posiedzeniu niejawnym określają regulaminy wewnętrznego urzędowania sądów administracyjnych, wydane na podstawie odrębnej ustawy. Zmiana składu orzekającego może nastąpić jedynie z przyczyn losowych albo, gdy sędzia nie może uczestniczyć w składzie orzekającym z powodu przeszkód prawnych.
9.PRZESŁANKI WYŁĄCZENIA SĘDZIEGO:
Sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:
1.W których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2.W sprawach swojego:
-małżonka,
-krewnych lub powinowatych w linii prostej,
-krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
1.Osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
2.W których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
3.W których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
4.W których brał udział w wydaniu:
-zaskarżonego orzeczenia,
-w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego,
-w sprawach, w których występował jako prokurator.
5.W których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.
Powody wyłączenia trwają także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli. Sędzia, biorący udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą o wznowienie postępowania, nie może orzekać, co do tej skargi. Sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości, co do bezstronności sędziego. Wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia. Do czasu rozstrzygnięcia sprawy o wyłączenie sędzia może spełniać tylko czynności nie cierpiące zwłoki. Sędzia powinien zawiadomić sąd o zachodzącej podstawie swojego wyłączenia i wstrzymać się od udziału w sprawie. O wyłączeniu sędziego rozstrzyga sąd administracyjny, w którym sprawa się toczy: W drodze postanowienia wydanego w składzie 3 sędziów, na posiedzeniu niejawnym, po złożeniu wyjaśnienia przez sędziego, którego wniosek dotyczy. Jeżeli sędzia, który powinien być wyłączony z mocy prawa uczestniczy w postępowaniu skutkuje to nieważnością danego postępowania. W razie, gdy sąd administracyjny, nie może podjąć postanowienia z powodu braku dostatecznej liczby sędziów, NSA wyznacza inny sąd do rozpoznania wniosku. W przypadku zgłoszenia w złej wierze wniosku o wyłączenie sędziego sąd administracyjny, oddalając wniosek, może skazać zgłaszającego wniosek na grzywnę do wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłaszanego przez Prezesa GUS (głównego urzędu statystycznego) na podstawie odrębnych przepisów.
7.POJĘCIE ZDOLNOŚCI SĄDOWEJ I PROCESOWEJ:
1. Zdolność sądowa:
Jest to zdolność występowania przed sadem administracyjnym jako strona lub uczestnik postępowania. Osoba fizyczna ma zdolność sadową bez względu na wiek oraz zdolność do czynności prawnych. Osoba fizyczna i osoba prawna ma zdolność występowania przed sądem administracyjnym jako strona (zdolność sądowa).
Mają ją także:
-państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej
-organizacje społeczne nie posiadające osobowości prawnej
-inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej,
-organizacje społeczne, choćby nie posiadały osobowości prawnej, w zakresie ich statutowej działalności w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób.
2. Zdolność procesowa:
To zdolność do czynności w postępowaniu w sprawach sądowo - administracyjnych.
Mają ją:
-osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do czynności prawnych,
-osoby prawne,
-organizacje społeczne i jednostki organizacyjne posiadające zdolność prawną.
Osoba fizyczna:
Pełna zdolność procesowa – to pełna zdolność do czynności prawnych (pełnoletnia, nieubezwłasnowolniona),
Ograniczona zdolność procesowa – to ograniczona zdolność do czynności prawnych (małoletni, który ukończył 13 lat oraz osoby częściowo ubezwłasnowolnione). Nie posiada zdolności procesowej – osoba pozbawiona zdolności do czynności prawnych (małoletni, który nie ukończył 13 lat oraz osoby całkowicie ubezwłasnowolnione).
Osoby prawne i jednostki organizacyjne:
Dokonują one czynności w postępowaniu przez swoje organy lub osoby uprawnione do działania w ich imieniu.
Osoby fizyczne wchodzące w skład organów osób prawnych lub jednostek organizacyjnych oraz osoby uprawnione do działania w imieniu tych podmiotów muszą posiadać zdolność do czynności prawnych i zdolność procesową. Osoby te mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu. W przypadku braków w zakresie zdolności sądowej lub procesowej lub w składzie właściwych organów - sąd daje odpowiedni termin na ich uzupełnienie. Jeśli os. fizyczna nie ma pełnej zdolności procesowej sąd wzywa do udziału w sprawie jej przedstawiciela ustawowego. Sąd może dopuścić tymczasowo do czynności stronę nie mającą zdolności sądowej lub procesowej, jeżeli z upływem wyznaczonego terminu braki będą uzupełnione. Jeżeli brak jest organu do reprezentowania osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej – sąd wyznacza termin na ustanowienie kuratora z braku powołanych organów.
8.STRONY POSTĘPOWANIA I UCZESTNICY NA PRAWACH STRON, POJĘCIE SKARŻĄCEGO.
Postępowanie administracyjne opiera się na zasadzie dwustronności. Obie strony mają tu równorzędna pozycję procesową. Te dwie strony postępowania występują tylko w tych postępowaniach, które są wszczynane na skutek wniesienia skargi.
Jedną stroną jest:
Skarżący - To podmiot, który wnosi do sądu administracyjnego skargę na działanie lub bezczynność organu wykonującego administrację publiczną.
Drugą stroną jest:
Organ - którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi.
Pojęcie organ nie zostało dokładnie zdefiniowane – jest to – organ wykonujący administracje publiczną:
-organ państwowy,
-organizacja społeczna,
-państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna,
Powołany na podstawie ustaw lub porozumienia do wykonywania administracji publicznej.
Status strony postępowania sądowo – administracyjnego może uzyskać także organ, który nie wykonuje administracji publicznej.
Uczestnicy na prawach strony:
Uczestnikiem, jest podmiot, który nie będąc stroną ma prawo uczestniczyć w postępowaniu oraz korzystać z wszystkich uprawnień przysługujących stronie.
ISTNIEJĄ 2 KATEGORIE UCZESTNIKÓW:
1.To osoby, które staja się uczestnikami na prawach strony z mocy prawa:
Są to podmioty, które nie wniosły skargi, ale brały udział w postępowaniu administracyjnym i wynik postępowania sądowego dotyczy ich interesu prawnego.
Znajdują się tu osoby, które nie zaskarżyły decyzji lub postanowienia a skargę wniósł:
-inny uprawniony do tego podmiot – inna strona postępowania administracyjnego,
-prokurator,
-RPO,
-organizacja społeczna.
Uczestnicy postępowania na prawach strony mogą brać udział zarówno po stronie skarżącego jak i organu, którego działanie lub bezczynność zostały zaskarżone.
2. To osoby, które zgłosiły udział w postępowaniu w charakterze uczestnika na prawach strony i zostały dopuszczone przez sąd:
Prawo zgłoszenia takiego udziału przysługuje:
-osobom, które nie brały udziału w postępowaniu administracyjnym, ale wynik tego postępowania dotyczy ich interesu prawnego
-organizacji społecznej (choćby nie posiadały osobowości prawnej, w zakresie ich statutowej działalności w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób).
O dopuszczeniu ich do udziału w sprawie rozstrzyga sąd w drodze postanowienia. Na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w sprawie przysługuje zażalenie.
Skarżący: To podmiot, który wnosi do sądu administracyjnego skargę na działanie lub bezczynność organu wykonującego administrację publiczną. Legitymacje do złożenia skargi posiada każdy, kto ma w tym interes prawny oraz Prokurator, RPO, organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Ponadto legitymację do wniesienia skargi posiadają inne podmioty, którym ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
9.ZASADY UDZIAŁU PEŁNOMOCNIKA W POSTĘPOWANIU SĄDOWO - ADMINISTRACYJNYM:
Zdolność występowania w charakterze pełnomocnika:
Strona, która chce ustanowić pełnomocnika ma obowiązek udzielić pełnomocnictwa:
-adwokatowi, radcy prawemu, innemu skarżącemu , uczestnikowi postępowania, rodzicom, małżonkowi, rodzeństwu lub zstępnemu strony oraz przysposobionemu.
Inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne:
-rzecznik patentowy – w sprawach własności przemysłowej
-doradca podatkowy - w zakresie sądowej kontroli decyzji w sprawach administracyjnych dotyczących obowiązków podatkowych
-osoba prawna lub przedsiębiorca, w tym nie posiadający osobowości prawnej, pracownika tej jednostki lub jej organu nadrzędnego
-państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej
Tryb i forma udzielenia pełnomocnictwa:
Ustanowienie pełnomocnika następuje w drodze oświadczenia złożonego przez mocodawcę. Udziela go bezpośrednio podmiot, który ma być reprezentowany przez pełnomocnika. Pełnomocnictwo powinno być udzielone w formie pisemnej, lub w toku sprawy ustnie na posiedzeniu sadu i wciągnięte do protokołu. Ustne udzielenie nie jest możliwe w momencie wszczęcia postępowania i przed jego wszczęciem. Udzielone w formie pisemnej musi zawierać podpis mocodawcy. Jeśli strona nie może się podpisać pełnomocnictwo podpisuje osoba przez nią upoważniona z podaniem przyczyny, dlaczego strona sama się nie podpisała. Podpis strony złożony na oryginale pełnomocnictwa nie wymaga urzędowego poświadczenia, ale w razie wątpliwości można go żądać. Dokument stwierdzający ustanowienie pełnomocnictwa podlega opłacie skarbowej, którą uiszcza się przez naklejenie na dokumencie znaków opłaty skarbowej oraz skasowanie tych znaków. Osoba, która nie dołączy do akt sprawy ustanowionego w odpowiedniej formie pełnomocnictwa nie może dokonać skutecznie czynności procesowych w imieniu strony.
Rodzaje pełnomocnictwa:
Istnieją 3 rodzaje pełnomocnictwa:
a.Ogólne – jest to pełnomocnictwo do prowadzenia wszelkich spraw przed sadami administracyjnymi.
b.Do prowadzenia poszczególnych spraw –szczególne – uprawniające pełnomocnika do prowadzenia tylko poszczególnych spraw
c.Do niektórych tylko czynności w postępowaniu – polega na umocowaniu do dokonywania ściśle określonych czynności procesowych w postępowaniu
-Czynności procesowe dokonane przez pełnomocnika w granicach umocowania wywołują skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
10.WYMOGI FORMALNE DLA PISMA WNOSZONEGO DO SĄDU:
Ogólne warunki formalne:
Każde pismo strony powinno zawierać:
a.Oznaczenie sądu, do którego jest skierowane,
b.Imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
c.Oznaczenie rodzaju pisma;
d.Osnowę wniosku lub oświadczenia;
e.Podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
f.Wymienienie załączników.
-Gdy pismo strony jest pierwszym pismem w sprawie, powinno zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania, a w razie jego braku - adresu do doręczeń, siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz przedmiotu sprawy.
- Dalsze wnoszone pisma powinny zawierać- sygnaturę akt.
-Podpisanie pisma przez stronę – jeżeli nie może się podpisać, to przez osobę upoważnioną, z podaniem przyczyny, z powodu której strona sama nie złożyła podpisu.
-Do pisma mogą być dołączone załączniki, a gdy pismo wnosi pełnomocnik dołącza on swoje pełnomocnictwo.
-Pismo strony z załącznikami składa się, w oryginale.
-Do pisma strony powinny być dołączone jego odpisy i odpisy załączników przeznaczone dla stron
-Gdy w sądzie nie złożono załączników w oryginale, do pisma dołącza się po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych.
-Odpisami są też uwierzytelnione: fotokopie lub wydruki poczty elektronicznej
-W razie niezachowania warunków formalnych przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania – na owe zarządzenie przysługuje zażalenie. Na stronę może zostać nałożony obowiązek składania pism na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru.
11.TERMINY, SPOSÓB OBLICZANIA, PRZYWRÓCENIE TERMINU W PPSA:
Terminy zapewniają szybki i sprawny przebieg postępowania.
Termin jest rozumiane w dwojaki sposób: jako określona data i jako pewien okres
W postępowaniu terminy występują jako: okresy przewidziane dla dokonywania poszczególnych czynności procesowych i jako określona data
KLASYFIKACJA:
1. Ze względu na charakter czynności, dla której dokonuje się wyznaczania terminu:
-materialne – to terminy wynikające z przepisów prawa materialnego dotyczące dokonywania określonych czynności materialno - prawnych i realizacji określonych obowiązków lub uprawnień wynikających z materialnych stosunków o charakterze administracyjno - prawnym. Ich cechą jest to, że nie mogą być przywracane, niektóre mogą być odraczane lub przedłużane.
-procesowe – to czasookresy wyznaczone do dokonania określonych czynności procesowych, np. termin do złożenia skargi. Są przewidziane dla dokonania określonych czynności zarówno przez stronę jak i przez sąd. Terminy procesowe wyznaczone dla strony mogą być przywracane z wyjątkiem terminów procesowych przedawniających.
2. Ze względu na źródło ustanowienia terminu:
-ustawowe – ustanawiane wprost przez przepisy ppsa oraz przepisy innych ustaw np. termin do wniesienia skargi, skargi kasacyjnej. Nie mogą być ani skracane ani przedłużane. Mogą być wyznaczane dla dokonania czynności przez stronę jak i przez sąd. Bieg terminów ustawowych rozpoczyna się od momentu wskazanego w ustawie.
-sądowe – wszczynane są przez sąd lub przewodniczącego. Terminy wyznacza się do dokonania określonych czynności przez stronę jak i przez sąd. Mogą być one przedłużane jak i skracane.
3. Ze względu na to czy czynność powinna być dokonana przed upływem terminu czy po jego upływie:
-terminy ad quem – to takie, przed których upływem czynność powinna być dokonana
-terminy post quem – to terminy, których upływ umożliwia dokonanie określonej czynności
4. Ze względu na skutki prawne związane z uchybieniem terminów:
-prekluzyjne – zawite – po jego upływie, czynność, dla której był wyznaczony nie może być skutecznie dokonana. Wyznaczane są dla dokonania określonych czynności przez strony. Charakter tych terminów mogą mieć zarówno terminy ustawowe jak i urzędowe.
-instrukcyjne – porządkowe – mają na celu zapewnienie szybkości i sprawności działania sądu. Uchybienie terminowi zakreślonemu dla sądu nie wywołuje bezskuteczności czynności dokonanej przez sąd.
-przedawniające –są nie przywracalne, a ich upływ powoduje wygaśnięcie uprawnień lub obowiązków. Są to np. roczny termin do przywrócenia terminu.
SPOSOBY OBLICZANIA TERMINÓW:
Do zasady obliczania terminów w postępowaniu stosuje się do nich przepisy prawa cywilnego.
Dni: Termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego z wyznaczonej liczby dni. Jeśli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.
Tygodnie, miesiące, lata: Termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a jeśli takiego dnia w ostatnim miesiącu nie ma to termin upływa w ostatnim dniu tego miesiąca. Termin upływa w ostatnim dniu o północy. W przypadku, gdy termin jest oznaczony na początek, środek lub koniec miesiąca należy przez to rozumieć pierwszy, piętnasty lub ostatni dzień miesiąca. Termin półmiesięczny jest równy 15 dniom. Gdy termin jest oznaczony w miesiącach lub latach a nie jest wymagana ciągłość terminu, miesiąc liczy się za 30, a rok za 365 dni. Gdy ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy (niedziele i święta).
Termin złożenia pisma jest zachowany, jeśli przed upływem terminu zostanie ono złożone w sądzie.
Przywrócenie terminu:
Uchybienie przez stronę terminu może powodować dla niej negatywne skutki procesowe. Skutek uchybienia terminu polega na tym, że czynność podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Skutek powstaje z mocy prawa i dotyczy uchybienia zarówno terminu ustawowego jak i sądowego. Uchybienie terminu procesowego, oprócz bezskuteczności czynności podjętej przez stronę może rodzić jeszcze inne skutki procesowe a zwłaszcza skutki dotyczące dalszego prowadzenia postępowania. Dla ochrony strony przed negatywnymi skutkami niezawinionego uchybienia terminów istnieje instytucja przywrócenia terminu. Ma on zastosowanie do terminów procesowych wyznaczonych stronom zarówno ustawowych jak i sądowych. Nie ma zastosowania do terminów materialno - prawnych oraz procesowych przedawniających, które mają charakter nie przywracalny. O przywróceniu terminu postanawia sąd na wniosek strony. Przywrócenie następuje po spełnieniu przesłanek określonych w ppsa. Można wyróżnić przesłanki pozytywne i negatywne.
POZYTYWNE PRZESŁANKI:
-brak winy strony - następuje, gdy strona dopuściła się uchybienia terminu bez własnej winy.
-złożenie pisma z wnioskiem o przywrócenie terminu – sąd nie może przywrócić terminu z urzędu, jedynie na wniosek strony.
-uprawdopodobnienie braku winy strony –w piśmie z wnioskiem o jego przywrócenie strona powinna uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
-jednoczesne dokonanie czynności, dla której termin ma być przywrócony – z wnioskiem o przywrócenie terminu strona powinna dopełnić czynności, dla której był określony termin.
NEGATYWNE PRZESŁANKI:
-Brak ujemnych skutków uchybienia terminu w zakresie postępowania sądowego: Sąd musi każdorazowo badać czy uchybienie terminu spowodowało dla strony jakieś negatywne skutki procesowe. Brak skutków powoduje niedopuszczalność przywrócenia terminu.
-Upływ jednego roku od uchybionego terminu: Przesłanka ta ma charakter względny, bo w przypadkach wyjątkowych przywrócenie terminu po upływie tego okresu jest dopuszczalne.
12.WARUNKI FORMALNE WNIESIENIA SKARGI – WYCZERPANIE ŚRODKÓW ODWOŁAWCZYCH, TERMIN DO WNIESIENIA SKARGI:
Skarga jest wnoszona przez podmiot dysponujący legitymacją procesową – czyli każdego kto:
-ma w tym interes prawny
-RPO,
-prokuratora,
-organizację społeczną w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów innych osób, jeżeli brała ona udział w postępowaniu administracyjnym, oraz na podstawie przepisów szczególnych przez inne podmioty.
Strona może wnieść skargę osobiście nie korzystając z pomocy prawnej.
Wyczerpanie środków odwoławczych:
Wyczerpanie środków zaskarżenia – to sytuacja, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak:
-zażalenie
-odwołanie
-wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy
Jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia, skargę na akty lub czynności można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się o lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności do usunięcia naruszenia prawa. W przypadku zaś innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Nie ma wówczas zastosowania przewidziany dla aktów i czynności 14 dniowy termin do takiego wniesienia.
Złożenie skargi w odpowiednim terminie:
Skargę wnosi się w terminie:
-30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
-30 dni, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia - od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
-60 dni, jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Prokurator lub RPO mogą wnieść skargę w terminie –
-6 miesięcy od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej
-6 miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub czynności uzasadniającej wniesienie skargi.
Termin ten nie ma zastosowania do wnoszenia skarg na akty prawa miejscowego organów j.s.t. i terenowych organów administracji rządowej. Skarga może być wniesiona w każdym terminie dopóki owa bezczynność ma miejsce.
Skarga powinna też spełniać wymogi formalne odnoszące się do pism:
Każde pismo strony powinno zawierać:
1.Oznaczenie sądu, do którego jest skierowane,
2.Imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli stawowych i pełnomocników;
3.Oznaczenie rodzaju pisma;
4.Osnowę wniosku lub oświadczenia;
5.Podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
6.Wymienienie załączników.
Jeżeli pismo strony jest pierwszym pismem w sprawie powinno zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania lub adres doręczeń lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz przedmiotu sprawy. Powinna też zawierać wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, oznaczać organ, którego działanie lub bezczynność dotyczy oraz określać naruszenie prawa lub interesu prawnego.
13.TRYB WNOSZENIA SKARG, OBOWIĄZKI ORGANU W RAZIE WNIESIENIA SKARGI. UPRAWNIENIA DYSCYPLINARNE SĄDU ORAZ O CHARAKTERZE REPRESYJNYM:
Skargę wnosi się do sądu za pośrednictwem organu, którego działalność lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia. Organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. W razie niezastosowania się do obowiązków, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w określonej wysokości. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Jeżeli organ nie przekazał sądowi skargi mimo wymierzenia grzywny, sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi, gdy stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości. O rażących przypadkach naruszenia obowiązków, skład orzekający lub prezes sądu zawiadamia organy właściwe do rozpatrywania petycji, skarg i wniosków. W razie wniesienia skargi do sądu po wszczęciu postępowania administracyjnego w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania, postępowanie sądowe podlega zawieszeniu.
14.COFNIĘCIE SKARGI, SKUTKI COFNIĘCIA:
Skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W wyniku postępowania mediacyjnego skarżący może zostać przekonany o prawidłowości działania organu i wycofać skargę. W razie skutecznego cofnięcia skargi następuje umorzenie postępowania.
15.WSTRZYMANIE WYKONANIA AKTU LUB CZYNNOŚCI W RAZIE WNIESIENIA SKARGI:
Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
W razie wniesienia skargi:
-Na decyzję lub postanowienie - organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba, że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania;
-Na inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa - właściwy organ może, z urzędu lub na wniosek skarżącego, wstrzymać wykonanie aktu lub czynności w całości lub w części;
-Na uchwały organów j.s.t. i ich związków oraz na akty Terenowych Organów Administracji Rządowej - właściwy organ może, z urzędu lub na wniosek skarżącego, wstrzymać wykonanie uchwały lub aktu w całości lub w części, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie.
16.PRZESŁANKI, FORMA I SKUTKI ODRZUCENIA SKARGI:
Odrzucenie skargi następuje w określonych przypadkach, jest to katalog obligatoryjny, ale nie zamknięty, ponieważ przewiduje się też odrzucenie skargi z innych przyczyn.
Sąd odrzuca skargę:
1.Jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego;
2.Wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia;
3.Gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi;
4.Jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona;
5.Jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej albo, jeżeli skarżący nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy albo, jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej stroną skarżącą zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie;
6.Jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne
Sąd może odrzucić skargę, jeżeli braki (zdolność sadowa, procesowa, w składzie organów jednostki) nie zostały uzupełnione.
Sąd odrzuca skargę postanowieniem na posiedzeniu niejawnym. Sąd nie może odrzucić skargi z powodu barku właściwości, jeżeli w tej sprawie sąd powszechny uznał się za niewłaściwy. Odrzucenie skargi oznacza, że sprawa nie może być rozpoznana merytorycznie przez sąd administracyjny i rozstrzygnięta wyrokiem. Skarga będzie mogła być wniesiona ponownie, gdy odpadną przyczyny, które spowodowały jej odrzucenie. Ponieważ postanowienie to kończy postępowanie służy na nie skarga kasacyjna.
17.PRZESŁANKI ODROCZENIA POSIEDZENIA SĄDOWEGO. Zakres postepowania wyjasniającego przed sądem administracyjnym.
Odroczenie dotyczy krótkotrwałych przeszkód odnoszących się do posiedzenia. Mają one charakter obligatoryjny lub fakultatywny.
Rozprawa ulega odroczeniu, jeśli sąd stwierdzi:
-nieprawidłowość zawiadomienia którejkolwiek ze stron,
-jeżeli nieobecność strony albo jej pełnomocnika jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inna znaną sądowi przeszkodą której nie można przezwyciężyć, chyba że strona lub pełnomocnik wnieśli o rozpoznanie sprawy podczas ich nieobecności.
-jeżeli sąd postanowi zawiadomić o toczącym się postępowaniu osoby, które dotychczas nie brały udziału w sprawie w charakterze stron
Fakultatywnie:
Odroczenie sprawy ma charakter wyjątkowy. Może ono nastąpić jedynie z ważnej przyczyny. Dotyczy to też wniosków składanych przez strony. Nie wystarczy złożenie zgodnego wniosku stron, ale zawsze powinien istnieć istotny powód wydania takiego postanowienia Formą odroczenia rozprawy jest postanowienie, na które nie służy zażalenie.
ZAKRES POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCEGO PRZED SĄDEM ADMINISTRACYJNYM:
Celem postępowania jest wyjaśnienie stanu faktycznego. Dominują zasady:
1.Zasada prawdy obiektywnej,
2.Zasada czynnego udziału stron,
-Strona może żądać przeprowadzenia dowodu.
-Strona powinna być zawiadomiona o miejscu i czasie przeprowadzenia dowodu.
-Strona ma prawo składać wyjaśnienia.
-Strona powinna móc się wypowiedzieć, co do całości materiału dowodowego.
3.Zasada równej mocy środków dowodowych. Wszystkie dowody maja równą wartość. Wyjątkiem są dokumenty urzędowe, którym przysługuje domniemani prawdziwości.
4.Zasada swobodnej oceny dowodów. Organ sam ocenia znaczenie dowodów dla sprawy.
5.Zasada oficjalności prowadzenia postępowania dowodowego.
24.ZASADY SPORZĄDZANIA PROTOKOŁU Z POSIEDZENIA SĄDOWEGO:
Z przebiegu posiedzenia jawnego sporządza się protokół, który zawiera:
1.Oznaczenie sądu, miejsca i daty posiedzenia, imiona i nazwiska sędziów, protokolanta, prokuratora, stron, jak również obecnych na posiedzeniu przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz oznaczenie sprawy i wzmiankę, co do jawności;
2Przebieg posiedzenia - wnioski i twierdzenia stron, wymienienie zarządzeń i orzeczeń wydanych na posiedzeniu oraz stwierdzenie, czy zostały ogłoszone; jeżeli sporządzenie odrębnej sentencji orzeczenia nie jest wymagane, wystarcza zamieszczenie w protokole treści samego rozstrzygnięcia; zamiast podania wniosków i twierdzeń można w protokole powołać się na pisma przygotowawcze;
3.Czynności stron mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.
Protokół podpisuje przewodniczący i protokolant.
Przebieg czynności może być utrwalony za pomocą aparatury dźwiękowej, o czym należy zawiadomić wszystkie uczestniczące osoby. Strony mogą żądać sprostowania lub uzupełnienia protokołu na następnym posiedzeniu nie później niż 30 dni od dnia tego posiedzenia. Decyzję w tej sprawie podejmuje przewodniczący w drodze rozporządzenia. Można się od niej odwołać w terminie 7 dni od dnia doręczenia zarządzenia. W toku posiedzenia wnioski, uzupełnienia i sprostowania wniosków i oświadczeń stron można umieścić w załączniku do protokołu. Jeśli pełnomocnikiem strony jest adwokat lub radca prawny, przewodniczący może zażądać złożenia takiego załącznika w wyznaczonym terminie. Strony mogą na posiedzeniu, a jeśli były nieobecne to na najbliższym posiedzeniu zwrócić uwagę sądu na uchybienia przepisów postępowania, wnosząc o wpisanie zastrzeżeń do protokołu. Jeśli strona nie zgłosi w tym czasie zastrzeżeń nie może się następnie na nie powoływać, chyba że chodzi o przepisy postępowania, których naruszenie sąd powinien wziąć pod uwagę z urzędu lub, gdy strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła zastrzeżeń bez własnej winy.
18.ISTOTA POSTĘPOWANIA MEDIACYJNEGO ORAZ ORZEKANIE O TZW. TRYBIE UPROSZCZONYM
Jednym z postępowań szczególnych jest postępowanie mediacyjne: Stanowi ono swego rodzaju przedłużenie postępowania prowadzonego w trybie samokontroli. Celem postępowania jest wyjaśnienie i rozważenie okoliczności faktycznych i prawnych sprawy, przyjęcie przez strony ustaleń, co do sposobu jej załatwienia w granicach obowiązującego prawa – a tym samym przyspieszenie i uproszczenie postępowania. Przeprowadza się je na wniosek jednej ze stron złożony przed wyznaczeniem rozprawy lub z urzędu, gdy sąd uzna to za celowe. Może ono dotyczyć wszystkich aktów i czynności, które są przedmiotem zaskarżenia w tym także bezczynności organów. Z urzędu postępowanie mediacyjne może być podjęte do zamknięcia rozprawy – odbywa się z udziałem stron, które wzywa się do osobistego stawiennictwa w składzie jednoosobowym sądu reprezentowanym przez sędziego lub referendarza sądowego. W sądzie, w którym utworzony jest osobny wydział do załatwiania spraw w p26.ORZEKANIE W TZW. TRYBIE UPROSZCZONYM:
Sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli:
1.Decyzja lub postanowienie są dotknięte wadą nieważności, lub wydane zostały z naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania
2Strona zgłosi wniosek o skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym, a żadna z pozostałych stron w terminie 14 dni od zawiadomienia o złożeniu wniosku nie zażąda przeprowadzenia rozprawy.
W trybie uproszczonym sąd rozpoznaje sprawy na posiedzeniu niejawnym w składzie 1 sędziego. Sprawa może być również rozpoznana w trybie uproszczonym w przypadku - jeżeli organ nie przekazał sądowi skargi mimo wymierzenia grzywny, sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi, gdy stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości Sąd rozpoznający sprawę w trybie uproszczonym może przekazać sprawę do rozpoznania na rozprawie.
19.PODSTAWOWE ZASADY WYROKOWANIA, SPRAWA TZW. „GŁĘBOKOŚCI” ORZEKANIA (ART. 135 ppsa)
Sprawę rozstrzyga się wyrokiem. Stanowi on rozstrzygnięcie sprawy i dotyczy jej istoty. Zapada po zamknięciu rozprawy na podstawie akt sprawy, chyba, że organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, nie przekazał akt sprawy wraz z odpowiedzią na skargę sądowi administracyjnemu. Wtedy wyrok może zapaść bez akt sprawy. Może być on też wydany na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym albo jeżeli ustawa tak stanowi. Wyrok może być podjęty jedynie przez sędziów, przed którymi toczyła się rozprawa, większością głosów. Ogłoszenie wyroku powinno nastąpić na posiedzeniu, na którym zamknięto rozprawę. W sprawie zawiłej może nastąpić odroczenie publikacji na czas do 14 dni. Termin ten może być przedłużony tylko raz o 7 dni. Ogłoszenie wyroku następuje na posiedzeniu jawnym. Nieobecność stron nie wstrzymuje jego ogłoszenia. Ogłasza się go przez odczytanie sentencji. Jeżeli wyrok zapadł na posiedzeniu nie jawnym, orzeczenie sporządza się bezpośrednio po jego podjęciu. Sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia.
20.ZASADY SPORZĄDZANIA UZASADNIENIA DO WYROKU
Uzasadnienie do wyroku sporządza się z urzędu w terminie 14 dni od dnia jego ogłoszenia lub podpisania jego sentencji na posiedzeniu niejawnym chyba że skargę oddalono. Zostanie ono jednak sporządzone na wniosek stron złożony w ciągu 7 dni od ogłoszenia wyroku lub doręczenia jego sentencji. Odmowa sporządzenia uzasadnienia następuje w drodze postanowienia wydanego na posiedzeniu niejawnym, na które służy zażalenie.
Uzasadnienie powinno zawierać:
-zwięzłe przedstawienie stanu sprawy zarzutów podniesionych w skardze,
-stanowisk pozostałych stron,
-podstawę jego rozstrzygnięcia,
-jej wyjaśnienie,
Uzasadnienie sporządza sędzia sprawozdawca. Nie ma on jednak takiego obowiązku, jeśli zgłosił zdanie odrębne. Jeśli sędzia sprawozdawca nie może sporządzić uzasadnienia z jakiejś przyczyny - uzasadnienie sporządza przewodniczący posiedzenia lub inny sędzia, który brał udział w jego wydaniu. Podpisują je wszyscy sędziowie, którzy brali udział w wydaniu orzeczenia. Jeśli którykolwiek z nich nie może podpisać uzasadnienia przewodniczący lub inny sędzia składu orzekającego zaznacza na wyroku przyczynę braku podpisu. Odpis wyroku z uzasadnieniem sporządzonym z urzędu doręcza się każdej stronie. Jeśli uzasadnienie zostało sporządzone na wniosek strony odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręcza się tej stronie, która złożyła wniosek.
21.PRZESŁANKI UWZGLĘDNIENIA SKARGI NA DECYZJE LUB POSTANOWIENIA: (
1.Sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie uchyla je w całości lub w części, jeżeli stwierdzi:
-Naruszenie prawa - materialnego, mające wpływ na wynik sprawy,
-Naruszenie prawa - dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,
-Inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy;
2.Stwierdza ich nieważność w całości lub w części,
3.Stwierdza ich wydanie z naruszeniem prawa
22.SPOSOBY ROZSTRZYGANIA SPRAW, KTÓRYCH PRZEDMIOTEM JEST AKT, CZYNNOŚĆ Z ZAKRESU ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ, UCHWAŁA ORGANU JST, AKT NADZORU LUB BEZCZYNNOŚĆ A TAKŻE PRZEWLEKŁOŚĆ POSTEPOWANIA.
Na charakter rozstrzygnięć podejmowanych w postępowaniu sądowo administracyjnym rzutuje przyjęty model kontroli sądowej. Jest on bowiem oparty na badaniu legalności, a nie celowości. Sąd nie może wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba, że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności skarżonego aktu czy czynności. Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi czy powołaną podstawą prawną. Oznacza to, że sąd nie jest związany wnioskami skargi co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem NSA sprawa rozpatrywana jest na podstawie stanu faktycznego i prawnego w dniu wydania zaskarżonego aktu czy czynności. Wśród rozstrzygnięć zapadających w postępowaniu sądowo- administracyjnym wyróżnić możemy orzeczenia oraz inne rozstrzygnięcia. Do orzeczeń ustawodawca zaliczył wyroki i postanowienia. Do innych rozstrzygnięć , którym nie nadał takiego charakteru, należą natomiast uchwały i zarządzenia. Uchwały należą do wyłącznej kompetencji NSA. Wyróżniamy uchwały mające na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz uchwały zawierające rozstrzygnięcie zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości w konkretnej sprawie. Zarządzenia są podejmowane przez przewodniczącego wydziału lub składu, sędziego, referendarza albo sąd. Dotyczą różnego typu kwestii - zarówno procesowych jak i administracyjnych.
| | | | | Electra | 08.05.2024 06:20:21 | 
 |
| | | | | anit92 | 16.04.2012 12:45:26 |
Grupa: Użytkownik
Posty: 33 #920659
Od: 2012-3-24
| 23.ZASADA ZWIĄZANIA WYDANYM WYROKIEM, SKUTKI JEGO NIEWYKONYWANIA:
We wszystkich przypadkach uchylenia decyzji , stwierdzenia jej nieważności bądź zobowiązania organu do rozpatrzenia sprawy w wyniku skargi na bezczynność powstaje obowiązek organu do rozpatrzenia sprawy z uwzględnieniem oceny prawnej zawartej w zapadłym wyroku. Skutkiem prawomocności wyroku jest powstanie obowiązku jego wykonania. Po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu I instancji akta administracyjne zwracane są organowi administrującemu, załączając odpis orzeczenia ze stwierdzeniem jego prawomocności. Termin do załatwienia sprawy przez organ administracji określony w przepisach prawa lub wyznaczony przez sąd liczy się od dnia doręczenia akt organowi. W przypadku nie wykonania prawomocnego wyroku stronie służy skarga. Sąd może wówczas wymierzyć organowi grzywnę lub orzec o istnieniu lub nieistnieniu uprawnienia czy obowiązku. Osobie która poniosła szkodę w skutek niewykonania orzeczenia sądu, służy roszczenie o odszkodowanie na zasadach określonych w k.c. Odszkodowanie to służy od organu, który nie wykonał orzeczenia sądu. Jeżeli organ ten w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku nie wypłaci odszkodowania , uprawniony podmiot może wnieść powództwo do sądu powszechnego. Na podstawie przepisów p.p.s.a. stronie służy roszczenie o odszkodowanie w przypadku gdy sąd w orzeczeniu:
-uchyli zaskarżoną decyzję, a organ, rozpatrując sprawę, ponownie umorzy postępowanie,
-stwierdzi nieważność aktu albo ustali przeszkodę prawną uniemożliwiającą stwierdzenie nieważności aktu. Stronie , która poniosła szkodę służy odszkodowanie od organu, który wydał decyzję.
24.PRZESŁANKI, FORMA I SKUTKI UMORZENIA POSTĘPOWANIA PRZED SĄDEM ADMINISTRACYJNYM:
Sąd umarza postępowanie:
-zawieszone na zgodny wniosek stron,
-w skutek braku lub wskazania złego adresu skarżącego
-niewykonania przez skarżącego innych zarządzeń - nie można nadać sprawie dalszego biegu;
-jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu 3 lat od daty postanowienia o zawieszeniu.
Sąd umorzy postępowanie:
W razie braku następcy prawnego strony, która utraciła zdolność sądową, oraz po upływie 3 lat od daty postanowienia o zawieszeniu z tej przyczyny. Umorzenie zawieszonego postępowania przed NSA powoduje uprawomocnienie się orzeczenia WSA. Orzeczenie w sprawie umorzenia zapada na posiedzeniu niejawnym.
25.PRZESŁANKI I WYMAGANIA FORMALNE DO WNIESIENIA SKARGI KASACYJNEJ:
Od wydanego przez WSA wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do NSA. Skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator lub RPO - po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:
1. Naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie;
2. Naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego.
Skargę kasacyjną może sporządzić też:
RPO, sędzia, prokurator, notariusz, profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem,
Skarga kasacyjna może być sporządzona przez:
a.Doradcę podatkowego - w sprawach obowiązków podatkowych,
bRzecznika patentowego - w sprawach własności przemysłowej.
Skarga kasacyjna powinna:
-czynić zadość wymaganiom dla pisma w postępowaniu sądowym
-zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia - ze wskazaniem czy jest zaskarżone w całości, czy w części,
-przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie,
-wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej wiąże też prokuratora i RPO. Jeżeli orzeczenia nie doręcza się stronie prokurator i RPO mogą w terminie 30 dni od dnia wydania orzeczenia wystąpić o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i wnieść skargę kasacyjną w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
26.SPOSOBY ROZSTRZYGANIA SPRAW PO WNIESIENIU SKARGI KASACYJNEJ
W wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej NSA może:
-odrzucić skargę kasacyjną
-umorzyć postępowanie
-oddalić skargę kasacyjną
-uchylić zaskarżone orzeczenie i orzec, co do istoty
-uchylić zaskarżone orzeczenie i odrzucić skargę lub umorzyć postępowanie
-uchylić zaskarżone orzeczenie w całości lub w części i przekazać do ponownego rozpoznania WSA
-uchylić zaskarżony wyrok, znieść postępowanie w zakresie dotkniętym nieważnością i przekazać do ponownego rozpoznania WSA.
NSA odrzuci skargę, jeżeli po jej rozpatrzeniu dojdzie do wniosku, że była:
-niedopuszczalna,
- wniesiona po terminie,
- strona w odpowiednim terminie nie uzupełniła braków.
27.ZAŻALENIE JAKO ŚRODEK ODWOŁAWCZY W POSTĘPOWANIU SĄDOWOADMINISTRACYJNYM:
Zażalenie jest zwykłym środkiem odwoławczym. Uprawniony do jego wniesienia może go sporządzić osobiście bez przymusu adwokackiego. Gdy zażalenie dotyczy odrzucenia skargi kasacyjnej - powinno być ono sporządzone przez adwokata, radcę prawnego, a w sprawach zobowiązań podatkowych przez doradcę podatkowego, natomiast w sprawach z zakresu właściwości przemysłowej przez rzecznika patentowego, chyba, że stroną jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem jest jedna z osób wymienionych.
Zażalenie do NSA przysługuje na postanowienia WSA w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest:
a.Przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu;
b.Wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności,
c.Zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania;
d.Odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku;
e. Sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;
f.Oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;
g.Odrzucenie skargi kasacyjnej;
h.Odrzucenie zażalenia;
i.Zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej;
j.Ukaranie grzywną.
Ustawa też przewiduje szereg innych przypadków uprawniających do wniesienia zażalenia są to min.:
-postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w sprawie osoby lub organizacji społecznej,
-przywrócenie terminu lub odmowie przywrócenia
-odrzucenie wniosku w sprawie odrzucenia terminu
-podjęcie dalszego postępowania po odtworzeniu akt
Zażalenie służy też na zarządzenia np. zarządzenie przewodniczącego o pozostawieniu podania bez rozpoznania. Taki sam skutek, co wniesienie zażalenia wywołuje w razie złożenia skargi kasacyjnej wniosek strony o rozpatrzenie postanowień niezaskarżalnych. Sąd rozpatruje, bowiem wówczas te postanowienia, które nie podlegały zaskarżeniu w drodze zażalenia a miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Powinno ono czynić zadość wymaganiom pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego postanowienia wraz z wnioskami o jego zmianę lub uchylenie jak i zwięzłe uzasadnienie. Strony, które nie wniosły zażalenia mają prawo wnieść odpowiedź na doręczone im zażalenie wprost do NSA w terminie 7 dni od dnia doręczenia. Zażalenie przysługuje do NSA jednak powinno wpłynąć do WSA, który wydał dane postanowienie.
28. Zasady opłacenia pism sądowych . Wpis stosunkowy i stały. Zwolnienie od kosztów z mocy ustawy.
Zwolnienie od kosztów następuje:
z mocy ustawy i na wniosek – prawo pomocy,
Zwolnienie może być:
-całkowite – zwolnienie z obowiązku wnoszenia opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków
-częściowe – dotyczy poszczególnych elementów kosztów sądowych (np. wpis, opłata kancelaryjna)
Z mocy ustawy od kosztów zwolnione są podmioty:
Z kosztów zwolnione są następujące podmioty:
RPO, prokurator, kurator strony (wyznaczony przez sąd orzekający)
Z mocy prawa zwolniona jest też strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach:
-ze stosunków pracy
-ze stosunków służbowych
-dotyczących chorób zawodowych
-dotyczących statusu bezrobotnego
-z zakresu ubezpieczeń społecznych
-z zakresu pomocy i opieki społecznej
-z zakresu powszechnego obowiązku obrony
PRAWO POMOCY:
Strona zostaje zwolniona przez sąd:
-od kosztów sądowych
-uzyskuje uprawnienie do udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu przez sąd adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu, rzecznikowi patentowemu, bez ponoszenia wynagrodzenia i wydatków.
Prawo pomocy przyznaje sad na wniosek strony, dotyczy konkretnej sprawy.
Prawo pomocy można przyznać w zakresie:
1. CAŁKOWITYM:
Jeżeli wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Obejmuje ono wtedy zwolnienie od kosztów sadowych oraz ustanowienie: adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego, rzecznika patentowego
2. CZĘŚCIOWYM:
Gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Polega na zwolnieniu:
-tylko od opłat sądowych w całości lub w części
-tylko od wydatków
-tylko od opłat sądowych i wydatków
-tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego, rzecznika patentowego
Częściowe zwolnienie od opłat lub wydatków może polegać na zwolnieniu od poniesienia ułamkowej ich części lub określonej ich kwoty pieniężnej. Prawo pomocy nie obejmuje zwolnienia strony od obowiązku zwrotu kosztów postępowania, jeżeli obowiązek taki wynika z innych przepisów. Przyznanie prawa pomocy przed lub w toku postępowania rozpoznawczego rozciąga się na postępowanie egzekucyjne.
OSOBA PRAWNA ORAZ INNA JEDNSTKA ORGANIZACYJNA NIEPOSIADAJĄCA OSOBOWOŚCI PRAWNEJ:
1. W zakresie całkowitym - podmiot ten musi wykazać, iż nie posiada on żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
2. W zakresie częściowym – podmioty te mogą uzyskać prawo pomocy, jeśli wykażą, że nie mają dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
TRYB PRZYZNAWANIA PRAWA POMOCY:
Przyznaje je WSA, w którym sprawa ma się toczyć lub już się toczy. Przyznane tylko na wniosek strony złożony przed wszczęciem postępowania. Strona składa wniosek do właściwego WSA, a jeżeli nie ma miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby, na obszarze właściwości tego sądu w innym WSA – wniosek ten przesyła się niezwłocznie do sądu właściwego.
Wniosek musi odpowiadać wymaganiom przewidzianym dla pism procesowych, a dodatkowo powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach. Oświadczenie strony o nie zatrudnieniu lub nie pozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym, rzecznikiem patentowym. Strona przedkłada dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
Dokumentami tymi w szczególności mogą być:
-odpisy zeznań podatkowych
-wypisy z rejestrów urzędowych
-odpisy aktualnych bilansów
Wniosek ten składa się na urzędowym formularzu według wzoru ustalonego przepisami Rady Ministrów. Nie złożenie wniosku na wymaganym formularzu, nie uzupełnienie wniosku w terminie powoduje pozostawienie go bez rozpoznania.
Sąd sam nie wyznacza adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego, rzecznika patentowego, lecz zwraca się o wyznaczenie takiej osoby do właściwego samorządu zawodowego, takiego jak:
-okręgowej rady adwokackiej
-rady okręgowej izby radców prawnych
-Krajowej Rady Doradców Podatkowych - KRDP
-Krajowej Rady Rzeczników Patentowych - KRRP
ZASADY OPŁACANIA PISM SĄDOWYCH:
Opłata sądowa:
Uiszczana jest przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie.
Wnoszący uiszcza opłatę gotówkową: w kasie właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu Nie uiszczenie opłaty przez wnoszącego, który nie jest adwokatem albo radcą prawnym powoduje, że sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek wniesionego pisma, a przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Termin ten dla osoby zamieszkałej lub mającej siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela nie może być krótszy niż 2 miesiące. Niezastosowanie się do tego wezwania powoduje pozostawienie pisma bez rozpoznania orzeka o tym przewodniczący w drodze rozporządzenia.
Jeżeli pismo jest skargą, skargą kasacyjną, zażaleniem oraz skargą o wznowienie postępowania skutkiem nie uiszczenia należnego wpisu – mimo wezwania – jest odrzucenie wymienionych środków prawnych przez sąd w drodze postanowienia. Nie żąda się opłat od pisma, jeżeli już z pisma wynika, że podlega ono uiszczeniu – na podstawie samej treści pisma. Wymóg wezwania wnoszącego skargę do uiszczenia opłaty nie dotyczy wnoszonych przez adwokata lub radcę prawnego pism podlegających opłacie stałej. Pisma nienależycie opłacone pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania do uiszczenia opłaty. Gdy nie została uiszczona należna opłata sad w orzeczeniu kończącym postępowanie w danej instancji nakazuje ściągnięcie tej opłaty od strony, która miała obowiązek ją uiścić lub od innej strony, jeśli z orzeczenia tego wynika, że na niej ciąży obowiązek poniesienia kosztów postępowania.
WPIS STOSUNKOWY I STAŁY:
1. WPIS:
To opłata pobierana od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji.
Pisma te to: skarga, skarga kasacyjna , skarga o wznowienie postępowania i zażalenie
Nie pobiera się wpisu od wniosków, które:
-nie wszczynają postępowania
-wniosków wnoszonych w toku postępowania
-wniosków składanych łącznie z pismem wszczynającym postępowanie
W postępowaniu sądowo – administracyjnym pobiera się następujące wpisy:
1. STOSUNKOWY – w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne –wysokość to określony procent wartości przedmiotu zaskarżenia, nie więcej niż 4%.
2. STAŁY – w pozostałych sprawach – to kwota stała zróżnicowana w zależności od rodzaju i charakteru sprawy. Wysokość i zasady pobierania wpisu określa w drodze rozporządzenia Rada Ministrów. Uiszczony wpis podlega w całości zwrotowi, kiedy pismo zostało odrzucone lub cofnięte. Połowę wpisu zwraca się od pisma cofniętego przed rozpoczęciem posiedzenia.
Zwraca się też wpis w całości od zażalenia na podstawie w sprawie ukarania grzywną, jeżeli zażalenie zostało uwzględnione.
W sprawie zwrotu sąd orzeka w drodze postanowienia, które może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
29.WYSOKOŚĆ KOSZTÓW, PRZESŁANKI ZWROTU KOSZTÓW STRONIE:
Do kosztów związanych z działaniem strony zalicza się koszty przejazdów do sądu strony lub pełnomocnika nie będącego adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem oraz równowartość zarobku utraconego w skutek stawiennictwa w sądzie. Suma tych kosztów nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata lub radcy prawnego.
ZASADY ZWROTU KOSZTÓW MIĘDZY STRONAMI POSTĘPOWANIA SĄDOWOADMINISTRACYJNEGO:
Strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Jedna ze stron postępowania ma obowiązek zwrotu kosztów postępowania drugiej stronie. O przyznaniu zwrotu kosztów orzeka sąd na podstawie zasad ustalonych w przepisach PPSA.
ZASADY GENERALNE:
PRZYZNAWANIA KOSZTÓW NIEZBĘDNYCH DO CELOWEGO DOCHODZENIA PRAW:
Do kosztów tych należą:
-koszty sądowe oraz koszty związane z udziałem osobistym strony w postępowaniu,
-koszty związane z udziałem pełnomocnika będącego: adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym, rzecznikiem patentowym.
Dalsze zasady przesądzają o tym, na której stronie ciąży obowiązek zwrotu drugiej stronie kosztów postępowania.
W postępowaniu przed SĄDAMI I INSTANCJI Obowiązuje:
1. ODPOWIEDZIALNOŚCI ORGANU ZA WYNIK POSTĘPOWANIA:
Polega ona na tym, iż zwrot kosztów postępowania przysługuje tylko skarżącemu od organu w razie:
-uwzględnienia skargi,
-umorzenia postępowania, gdy organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono uwzględnił skargę w całości przed dniem rozpoczęcia rozprawy
-umorzenia postępowania, gdy sprawa została załatwiona w drodze aktu wydanego w postępowaniu mediacyjnym,
z tym, że sąd może w uzasadnionych przypadkach zasądzić na rzecz skarżącego od organu tylko część kosztów w szczególności, jeżeli skarga została uwzględniona w części niewspółmiernej w stosunku do wartości przedmiotu sporu ustalonej w celu pobrania wpisu.
W postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie przysługuje zwrot kosztów organowi, nawet, gdy strona skarżąca sprawę przegra, (gdy skarga zostanie oddalona).
W postępowaniu KASACYJNYM obowiązuje:
2. ODPOWIEDZIALNOŚCI STRON ZA WYNIK POSTĘPOWANIA:
Stronie, która wniosła skargę kasacyjną należy się zwrot poniesionych przez nią kosztów postępowania kasacyjnego, jeśli wygra sprawę. Uzyskuje ona zwrot kosztów od organu w wyniku uwzględnienia skargi kasacyjnej. W przypadku oddalenia skargi kasacyjnej koszty postępowania ponosi strona, która wniosła skargę. Zwraca ona koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez organ.
ZASADY POMOCNICZE MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO SZCZEGÓLNYCH SYTUACJI. OBOWIĄZUJĄ ONE PRZED SĄDEM PIERWSZEJ INSTANCJI JAK I W POSTĘPOWANIU KASACYJNYM.
1. Zasada miarkowania zwrotu kosztów:
Przy częściowym uwzględnieniu skargi zwraca się uprawnionemu tylko część kosztów.
2. Zasada słuszności:
Sąd może odstąpić od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości lub w części.
3. Zasada zawinienia:
Niezależnie od wyników sprawy sąd może włożyć na stronę obowiązek zwrotu całości lub części kosztów wywołanych jej niesumiennym lub niewłaściwym postępowaniem.
4. Zasada koncentracji kosztów:
Nie rozdrabnia się kosztów, lecz sąd rozstrzyga wniosek strony zwrot kosztów w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu o umorzeniu postępowania i w orzeczeniu uwzględniającym lub oddalającym skargę kasacyjną.
Zasady mające zastosowanie, gdy po stronie uprawnionej do zwrotu kosztów występuje kilka podmiotów:
5. Zasada rozdzielności kosztów:
Sąd przyznaje zwrot kosztów każdemu z nich odpowiednio do udziału w sprawie.
6. Zasada zwrotu kosztów na rzecz tych pomiotów solidarnie:
Jeżeli ich uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, sąd orzeka o kosztach należnych stronie na jej wniosek, który musi zostać zgłoszony najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia. Nie złożenie wniosku w powyższym terminie powoduje utratę uprawnienia do żądania zwrotu kosztów. O skutkach nie złożenia sąd ma obowiązek pouczyć stronę, która działa bez adwokata lub radcy prawnego. Z obowiązku tego nie jest zwolniony, jeśli strona nie ma adwokata lub radcy prawnego, ale działa przez doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego. Gdy sąd orzeka na posiedzeniu niejawnym, a strona jest reprezentowana przez adwokata lub radcę prawnego wtedy sąd ma obowiązek orzec o kosztach należnych stronie z urzędu.
30. Przesłanki wznowienia postępowania sądowego i tryb rozpatrywania skargi o wznowienie postępowania sądowo administracyjnego.
Do postępowania ze skargi o wznowienie postępowania stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem I instancji. O wznowienie postępowania wnosi się w terminie 3 miesięcy, a termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy. Po upływie lat 5 od uprawomocnienia się orzeczenia nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana.
Skarga o wznowienie postępowania powinna ponadto zawierać:
-oznaczenie zaskarżonego orzeczenia,
-podstawę wznowienia i jej uzasadnienie,
-okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi,
-żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia.
Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. Na żądanie sądu zgłaszający skargę o wznowienie postępowania obowiązany jest uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia. Na rozprawie sąd rozstrzyga przede wszystkim o dopuszczalności wznowienia i odrzuca wniosek, jeżeli brak ustawowej podstawy wznowienia albo termin do wniesienia skargi nie został zachowany. Sąd rozpoznaje sprawę na nowo w granicach, jakie zakreśla podstawa wznowienia. Po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd stosownie do okoliczności oddala skargę o wznowienie postępowania albo uwzględniając ją zmienia zaskarżone orzeczenie albo je uchyla i skargę odrzuca lub postępowanie umarza. Wniesienie skargi o wznowienie postępowania nie tamuje wykonania zaskarżonego orzeczenia. Niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie postępowania.
| | | | | 00haribo00 | 16.04.2012 21:21:23 | 
Grupa: Użytkownik
Posty: 104 #921142
Od: 2012-2-25
| a ma ktos odp ma pyt 31 podstawowe reguły postepowania o stwierdzenie niezgodnosci z prawem prawomocnego postepowania? | | | | | jaga | 17.04.2012 09:44:54 |
Grupa: Użytkownik
Posty: 111 #921380
Od: 2011-10-17
| przyłączam się do pytania 00haribo00 | | | | | noname | 18.04.2012 10:50:01 | Grupa: Użytkownik
Posty: 23 #922090
Od: 2012-3-5
| czyli z tych zagadnien na 100% bedzie egzamin u Pana Sawuły? | | | | | majsteroo | 20.04.2012 14:19:40 | 
Grupa: Użytkownik
Posty: 78 #923567
Od: 2011-10-5
| jaka forma egz ? | | | | | nick | 20.04.2012 15:36:49 |
Grupa: Użytkownik
Posty: 149 #923620
Od: 2011-10-19
| pisemny | | | | | lilka_89 | 26.04.2012 10:53:35 |
Grupa: Użytkownik
Posty: 109 #927425
Od: 2011-11-30
| Wklejam poprawione (sprawdzone z książką, ustawą, notatkami) kilka pytań na egzamin. Trochę się pokrywają z opracowaniami wyżej, ale są przynajmniej sprawdzone.
1. Podstawowe założenia reformy sądownictwa administracyjnego w Polsce od 1.01.2004 r.
Ustawa prawo o ustroju sądów administracyjnych wprowadza nowy system sądów administracyjnych obejmujących Naczelny Sąd Administracyjny oraz nowo tworzone w drodze rozporządzenia – przez Prezydenta RP na wniosek prezesa NSA – wojewódzkie sądy administracyjne. NSA sprawuje nadzór w zakresie orzekania nad działalnością wojewódzkich sądów administracyjnych, a w szczególności rozpatruje środki odwoławcze od orzeczeń tych sądów, podejmuje uchwały wyjaśniające zagadnienia prawne oraz rozpoznaje inne sprawy należące do jego właściwości na mocy odrębnych ustaw.
Prezydent w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi wojewódzkie sądy administracyjne oraz ustala ich siedziby i obszar właściwości, a także może tworzyć, poza siedzibą sądu i znosić wydziały zamiejscowe tych sądów. 1 stycznia 2004 r. utworzono 14 wojewódzkich sądów administracyjnych. Później zostały utworzone jeszcze dwa.
2. Warunki formalne do objęcia stanowiska sędziego sądu administracyjnego (WSA i NSA)
i asesora WSA. Referendarz sądowy.
Asesorem może być osoba, która:
- posiada obywatelstwo polskie,
- korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
- jest nieskazitelnego charakteru,
- ukończyła wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra – lub studia zagraniczne uznane w Polsce,
- jest zdolna ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków asesora sądowego,
- ukończyła 30 lat,
- wyróżnia się wysokim poziomem wiedzy w dziedzinie administracji publicznej i prawa administracyjnego, oraz innych dziedzin prawa związanych z działaniem organów administracji publicznej.
Przez:
-4 lata pozostawała na stanowisku sędziego lub prokuratora,
-4 lata wykonywała zawód - adwokata, radcy prawnego, notariusza,
-6 lat pozostawała w instytucjach publicznych na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem prawa administracyjnego.
Na sędziego WSA może być powołana osoba, która:
-posiada obywatelstwo polskie,
-korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
-jest nieskazitelnego charakteru,
-ukończyła wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra – lub studia zagraniczne uznane w Polsce,
-jest zdolna ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków sędziego,
-ukończyła 35 lat
-wyróżnia się wysokim poziomem wiedzy w dziedzinie administracji publicznej i prawa administracyjnego, oraz innych dziedzin prawa związanych z działaniem organów administracji publicznej.
Pozostawał:
-8 lat na stanowisku sędziego lub prokuratora,
-8 lat wykonywał zawód adwokata, radcy prawnego, notariusza,
-10 lat pozostawał w instytucjach publicznych na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem prawa administracyjnego,
-2 lata pracował w charakterze asesora sądowego w WSA.
Wymagania, co do stażu na określonych stanowiskach lub wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego, notariusza nie dotyczą osób
-z tytułem naukowym profesora,
-ze stopniem naukowym doktora habilitowanego nauk prawnych.
Na sędziego NSA może być powołana osoba, która:
-posiada obywatelstwo polskie
-korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich
-jest nieskazitelnego charakteru
-ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra – lub studia zagraniczne uznane w Polsce
-jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków sędziego
-ukończył 40 lat: Wymaganie ukończenia 40 lat nie dotyczy: sędziego, który co najmniej 3 lata pozostawał na stanowisku sędziego WSA,
Pozostawał:
-10 lat na stanowisku sędziego lub prokuratora
-10 lat wykonywał zawód - adwokata, radcy prawnego, notariusza
Wymagania, co do długoletniego stażu nie dotyczą osób
-z tytułem naukowym profesora,
-ze stopniem naukowym doktora habilitowanego nauk prawnych.
3. Organy WSA. Prezes i kolegium sądu – ich uprawnienia.
Organami wojewódzkiego sądu administracyjnego są:
1) prezes sądu,
2) zgromadzenie ogólne sędziów wojewódzkiego sądu administracyjnego
3) kolegium wojewódzkiego sądu administracyjnego
Prezes WSA
Jest powoływany spośród sędziów sądu wojewódzkiego lub NSA przez Prezesa NSA, po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego wojewódzkiego sądu i Kolegium Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Prezesa WSA jest powoływany na okres 5 lat, najwyżej na dwie kolejne kadencje.
W toku kadencji prezes WSA może być odwołany przez Prezesa NSA w przypadku rażącego niewywiązywania się z obowiązków służbowych, bądź gdy dalszego pełnienia funkcji z innych powodów nie da się pogodzić z dobrem wymiaru sprawiedliwości.
Do zadań prezesa WSA należą:
- kierowanie sądem i reprezentowanie go na zewnątrz
- pełnienie czynności administracji sądowej
- pełnienie innych czynności związanych z ustawą.
Kolegium WSA:
Przewodniczącym kolegium WSA jest prezes tego sądu. Kadencja kolegium trwa 3 lata. Uchwały kolegium zapadają w obecności przynajmniej połowy liczby jego członków (quorum), zapadają one bezwzględną większością głosów.
Do zadań kolegium WSA należy:
- Rozpatrywanie spraw przedstawianych zgromadzeniu ogólnemu,
- Rozpatrywanie innych spraw przedstawionych przez prezesa sądu lub z własnej inicjatywy,
- Ustalanie podziału czynności w sądzie,
- Określanie zasad przydziału spraw sędziom,
- Przedstawienie zgromadzeniu ogólnemu opinii o kandydatach na stanowiska sędziów.
4. Pojęcie sprawy sądowoadministracyjnej, zakres właściwości sądu administracyjnego, wyłączenia spod kognicji sądów administracyjnych.
Sprawa sądowoadministracyjna to rozpoznanie i rozstrzygnięcie przez sąd administracyjny skargi na zgodność z prawem działania lub bezczynności organów wykonujących zadania administracji publicznej. Elementem konstytutywnym sprawy sądowoadministracyjnej jest kontrola przez sąd administracyjny działalności administracji publicznej. Element ten różni sprawę sądowoadministracyjną od sprawy administracyjnej.
Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: (Art. 3 § 2)
1.Decyzje administracyjne;
2.Postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę, co do istoty;
3.Postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4.Inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5.Akty prawa miejscowego organów j.s.t. i TOAR (terenowych organów administracji rządowej)
6. Akty organów j.s.t. i ich związków, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
Akty nadzoru nad działalnością organów j.s.t.
7.Bezczynność organów
Sądy administracyjne rozstrzygają:
-spory o właściwość między organami j.s.t. i SKO o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej,
-spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Wyłączenie spod kognicji sądów administracyjnych: (art..5)
Sądy administracyjne nie są właściwe w sprawach:
1. Wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej;
2. Wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi;
3. Odmowy mianowania na stanowiska lub powołania do pełnienia funkcji w organach administracji publicznej, chyba, że obowiązek mianowania lub powołania wynika z przepisów prawa.
4. Wiz wydawanych przez konsulów, z wyjątkiem wiz wydawanych cudzoziemcowi będącemu członkiem rodziny obywatela państwa członkowskiego UE
5. Zezwoleń na przekraczanie granic w ramach małego ruchu granicznego wydawanych przez konsulów.
5. Właściwość miejscowa WSA. Właściwość rzeczowa NSA.
Właściwość miejscowa WSA: (art. 13 § 3)
Do rozpoznania sprawy właściwy jest WSA, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność bądź bezczynność została zaskarżona. Odstępstwa można wprowadzić tylko w drodze rozporządzenia Prezydenta RP. Tą drogą można przekazać WSA rozpoznawanie spraw określonego rodzaju innemu WSA, jeżeli wymagają tego względy celowości.
Właściwość rzeczowa NSA: (art.15, § 1)
1. Rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń WSA,
2. Podejmuje uchwały mające na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych,
3. Podejmuje uchwały zawierające rozstrzygnięcie zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości w konkretnej sprawie sądowo – administracyjnej,
4. Rozstrzyga spory, o właściwość między:
- organami j.s.t. i między SKO
- spory kompetencyjne między organami j.s.t. a organami administracji rządowej.
5. Rozpoznaje inne sprawy należące do właściwości NSA na mocy odrębnych ustaw.
6. Skład sądu. Przesłanki wyłączenia sędziego.
Sąd administracyjny orzeka w składzie 3 sędziów, chyba, że ustawa stanowi inaczej.
Sąd administracyjny na posiedzeniu niejawnym orzeka w składzie 1 sędziego, chyba, że ustawa stanowi inaczej.
Zarządzenia poza rozprawą wydaje przewodniczący.
Wyznaczanie składu orzekającego do rozpoznania sprawy na rozprawie lub na posiedzeniu niejawnym określają regulaminy wewnętrznego urzędowania sądów administracyjnych, wydane na podstawie odrębnej ustawy.
Zmiana składu orzekającego może nastąpić jedynie z przyczyn losowych albo, gdy sędzia nie może uczestniczyć w składzie orzekającym z powodu przeszkód prawnych.
Sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy: (Art. 18 § 1)
1) w sprawach w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2) w sprawach swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
3) w sprawach osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
4) w sprawach w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
5) w sprawach w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
6) w sprawach w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego, w sprawach, w których występował jako prokurator.
7) w sprawach w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.
Cool w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie.
Sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości, co do bezstronności sędziego.
7. Pojęcie zdolności procesowej i sądowej
1. Zdolność procesowa:
To zdolność do czynności w postępowaniu w sprawach sądowoadministracyjnych.
Zdolność procesową mają:
- osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do czynności prawnych,
- osoby prawne,
- organizacje społeczne i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 25 P.p.s.a., tj. posiadające zdolność sądową.
2. Zdolność sądowa:
To zdolność do występowania przed sądem administracyjnym jako strona lub uczestnik postępowania.
Zdolność sądową posiadają wszystkie osoby fizyczne i osoby prawne. Szczegółowo jest to określone w art. 25 P.p.s.a.
8. Strony postępowania i uczestnicy na prawach stron. Pojęcie skarżącego.
Postępowanie administracyjne opiera się na zasadzie dwustronności. Obie strony mają tu równorzędną pozycję procesową. Te dwie strony postępowania występują tylko w tych postępowaniach, które są wszczynane na skutek wniesienia skargi.
Jedną stroną jest skarżący a drugą organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi.
Skarżący - to podmiot, który wnosi do sądu administracyjnego skargę na działanie lub bezczynność organu wykonującego administrację publiczną. Legitymacje do złożenia skargi posiada każdy, kto ma w tym interes prawny oraz Prokurator, RPO, organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. (art. 50 P.p.s.a.)
Organ - którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi. Jest to organ wykonujący administracje publiczną:
-organ państwowy,
-organizacja społeczna,
-państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna,
Powołany na podstawie ustaw lub porozumienia do wykonywania zadań administracji publicznej.
Status strony postępowania sądowo – administracyjnego może uzyskać także organ, który nie wykonuje administracji publicznej.
Uczestnicy na prawach strony:
Uczestnikiem, jest podmiot, który nie będąc stroną ma prawo uczestniczyć w postępowaniu oraz korzystać z wszystkich uprawnień przysługujących stronie.
2 kategorie uczestników
1. Osoby, które staja się uczestnikami na prawach strony z mocy prawa są to podmioty, które nie wniosły skargi, ale brały udział w postępowaniu administracyjnym i wynik postępowania sądowego dotyczy ich interesu prawnego.
Znajdują się tu osoby, które nie zaskarżyły decyzji lub postanowienia a skargę wniósł:
-inny uprawniony do tego podmiot – inna strona postępowania administracyjnego,
-prokurator,
-RPO,
-organizacja społeczna.
Uczestnicy postępowania na prawach strony mogą brać udział zarówno po stronie skarżącego jak i organu, którego działanie lub bezczynność zostały zaskarżone.
9. Zasady udziału pełnomocnika w postępowaniu sądowoadministracyjnym
Zdolność występowania w charakterze pełnomocnika:
Strona, która chce ustanowić pełnomocnika ma obowiązek udzielić pełnomocnictwa:
-adwokatowi, radcy prawemu, innemu skarżącemu , uczestnikowi postępowania, rodzicom, małżonkowi, rodzeństwu lub zstępnemu strony oraz przysposobionemu.
Inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne:
-rzecznik patentowy – w sprawach własności przemysłowej
-doradca podatkowy - w zakresie sądowej kontroli decyzji w sprawach administracyjnych dotyczących obowiązków podatkowych
-osoba prawna lub przedsiębiorca, w tym nie posiadający osobowości prawnej, pracownika tej jednostki lub jej organu nadrzędnego
-państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej
Tryb i forma udzielenia pełnomocnictwa:
Ustanowienie pełnomocnika następuje w drodze oświadczenia złożonego przez mocodawcę. Udziela go bezpośrednio podmiot, który ma być reprezentowany przez pełnomocnika. Pełnomocnictwo powinno być udzielone w formie pisemnej, lub w toku sprawy ustnie na posiedzeniu sądu i wciągnięte do protokołu. Ustne udzielenie nie jest możliwe w momencie wszczęcia postępowania i przed jego wszczęciem. Udzielone w formie pisemnej musi zawierać podpis mocodawcy. Jeśli strona nie może się podpisać pełnomocnictwo podpisuje osoba przez nią upoważniona z podaniem przyczyny, dlaczego strona sama się nie podpisała. Podpis strony złożony na oryginale pełnomocnictwa nie wymaga urzędowego poświadczenia, ale w razie wątpliwości można go żądać. Dokument stwierdzający ustanowienie pełnomocnictwa podlega opłacie skarbowej, którą uiszcza się przez naklejenie na dokumencie znaków opłaty skarbowej oraz skasowanie tych znaków. Osoba, która nie dołączy do akt sprawy ustanowionego w odpowiedniej formie pełnomocnictwa nie może dokonać skutecznie czynności procesowych w imieniu strony.
Rodzaje pełnomocnictwa:
Istnieją 3 rodzaje pełnomocnictwa:
1. Ogólne – jest to pełnomocnictwo do prowadzenia wszelkich spraw przed sadami administracyjnymi.
2. Do prowadzenia poszczególnych spraw –szczególne – uprawniające pełnomocnika do prowadzenia tylko poszczególnych spraw
3. Do niektórych tylko czynności w postępowaniu – polega na umocowaniu do dokonywania ściśle określonych czynności procesowych w postępowaniu
Czynności procesowe dokonane przez pełnomocnika w granicach umocowania wywołują skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
13. Tryb wnoszenia skarg, obowiązki organu w razie wniesienia skargi. Uprawnienia dyscyplinujące sądu oraz o charakterze represyjnym.
Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia.
Organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłość prowadzenia postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Uwzględniając skargę organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.
W przypadku nieprzekazania akt lub niewykonania innych obowiązków sąd dysponuje możliwościami dyscyplinującymi organ. Może on przede wszystkim, na wniosek skarżącego, orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Jeżeli zaś organ nie przekazał sądowi skargi, mimo wymierzenia grzywny, sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi, gdy stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości.
19. Podstawowe zasady wyrokowania, sprawa tzw. „głębokości” orzekania (art. 135 Ppsa)
Podstawowe zasady wyrokowania
Sprawę rozstrzyga się wyrokiem. Stanowi on rozstrzygnięcie sprawy i dotyczy jej istoty. Zapada po zamknięciu rozprawy na podstawie akt sprawy.
Wyrok może być podjęty jedynie przez sędziów, przed którymi toczyła się rozprawa, większością głosów. Ogłoszenie wyroku powinno nastąpić na posiedzeniu, na którym zamknięto rozprawę.
W sprawie zawiłej może nastąpić odroczenie publikacji na czas do 14 dni. Termin ten może być przedłużony tylko raz o 7 dni. Ogłoszenie wyroku następuje na posiedzeniu jawnym. Nieobecność stron nie wstrzymuje jego ogłoszenia. Ogłasza się go przez odczytanie sentencji. Jeżeli wyrok zapadł na posiedzeniu niejawnym, orzeczenie sporządza się bezpośrednio po jego podjęciu.
Sprawa tzw. „głębokości” orzekania
Przy wyrokach uwzględniających skargę, należy pamiętać, że zgodnie z art. 135 P.p.s.a sąd może działać w stosunku do aktów podjętych we wszystkich postępowaniach w granicach danej sprawy.
Oznacza to:
1. możliwość wyciągnięcia konsekwencji w odniesieniu do wszystkich wydanych w sprawie aktów , w tym również decyzji wydanych w poprzednich postępowaniach w zakresie danej sprawy w celu finalnego doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem.
2. oznacza możliwość objęcia kontrolą w niektórych sytuacjach, aktów wydawanych po zakończeniu sprawy administracyjnej
3. możliwość zastosowania koncepcji tzw. decyzji zależnej. W takim przypadku, jeżeli istnienie konieczny związek przyczynowy między6 decyzjami administracyjnymi, możliwa jest również kontrola decyzji zależnej.
22. Sposoby rozstrzygania spraw, których przedmiotem jest akt, czynność z zakresu administracji publicznej, uchwała organu jednostki samorządu terytorialnego, akt nadzoru lub bezczynność, a także przewlekłość
Sąd może rozstrzygać sprawy:
1. W odniesieniu do aktów i czynności z zakresu administracji publicznej sąd, uwzględniając skargę, uchyla dany akt lub stwierdza bezskuteczność czynności. Nie jest tutaj możliwe stwierdzenie nieważności i to niezależnie od rodzaju naruszeń.
2. W stosunku do aktów prawa miejscowego organów administracji rządowej aktów prawa miejscowego oraz innych aktów j.s.t. sąd, uwzględniając skargę, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały one wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.
3. W przypadku uwzględnienia skargi na akt nadzoru nad jednostką samorządu terytorialnego sąd administracyjny uchyla ten akt. Może to dotyczyć zarówno całości jak i części aktu.
4. W konsekwencji uwzględniania skargi na bezczynność, sąd zobowiązuje organ do wydania aktu lub dokonania czynności albo uznania uprawienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa.
| | | | | martaz | 26.04.2012 11:23:38 | Grupa: Użytkownik
Posty: 12 #927435
Od: 2012-1-4
| Potrzebuję odpowiedż na pytanie 31
| | | | | martaz | 26.04.2012 11:26:13 | Grupa: Użytkownik
Posty: 12 #927436
Od: 2012-1-4
| prosze o odp. na pytanie17)chodzi o drugą częśc pytania Zakres postępowania wyjaśniającego przed sądem adm.
| | | | | ninka0227 | 09.05.2012 22:08:13 |
Grupa: Użytkownik
Posty: 60 #935811
Od: 2011-10-5
| ma ktoś odp do pyt 31 lub jakies przypuszczenia co w nim powinno być? | | | | | Electra | 08.05.2024 06:20:21 |
|
| | | | | miki87 | 09.05.2012 22:34:23 | Grupa: Użytkownik
Posty: 20 #935833
Od: 2012-2-12
| nie ograniam tego ciezko idzie ta nauka ;/
| | | | | ninka0227 | 10.05.2012 13:44:49 |
Grupa: Użytkownik
Posty: 60 #936144
Od: 2011-10-5
Ilość edycji wpisu: 1 | Umieściłam na chomiku notatki z postępowania które gdzieś kiedyś znalazłam, może się komuś przydadzą: www.chomikuj.pl/Ninka0227 | | | | | ewepe | 13.05.2012 17:46:03 | 
Grupa: Użytkownik
Posty: 342 #938189
Od: 2011-11-6
|
Ja opracowalam sobie pyt 31 w ten sposób:
31.Podstawowe reguły postępowania o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postępowania.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest to nadzwyczajny środek odwoławczy, przysługujący stronie w ramach postępowania cywilnego.
Przysługuje od prawomocnego orzeczenia WSA, gdy przez jego wydanie została stronie wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Warunkiem jest wykorzystanie przysługujących środków prawnych, takich jak apelacja, zażalenie. W wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga przysługuje także od prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie także, jeśli strony nie skorzystały z przysługujących im środków prawnych.
Nie przysługuje jednak skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem w przypadku, gdy od kwestionowanego orzeczenia wniesiono wcześniej skargę kasacyjną, a także od orzeczeń wydanych przez Sąd Najwyższy.
| | | | | mrowka | 14.05.2012 23:28:54 |
Grupa: Użytkownik
Posty: 96 #938963
Od: 2011-10-15
| a ma ktoś odp na 14 bardziej rozbudowana ?? | | | | | Electra | 08.05.2024 06:20:21 |
|
|
 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
| << Pierwsza | < Poprzednia | Następna > | Ostatnia >> |
| Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!! |
|